De Ferryman

“Are you going to Trogir of zijn jullie Hollanders” zo maken we kennis met de Nederlandse stuurman van het veerbootje. Een bonkige bouwvakker, eind vijftig. Wild bos donker haar, open gezicht. “Ik heb hier een huis verderop. Vijftien jaar geleden gekocht en opgeknapt. En wegens omstandigheden ( niet nader toegelicht) kon ik nu een paar maand eerder hiernaar toe. Niks doen is niks voor mij, dus heb ik dit baantje maar aangenomen. Verdient nauwelijks maar ik doe zo wel contacten op”. Ik vertel hem van de voetbal ervaring. “Sportgek zijn ze hier en vooral van voetbal. Ze gokken overal op en ze weten op maandag de uitslagen in Nederland!” Ook uit ik mijn verbazing over het gezagsgetrouwe gedrag. “ Dat klopt, bijna geen kleine criminaliteit, maar je wil hier ook niet opgepakt worden. Het is hier echt nog water en brood en geen haast om jouw zaak voor te laten komen. En dan; iedereen kent elkaar, als je rottigheid hebt uitgevreten, kun je ook direct maar beter verhuizen, ze kijken je met de nek aan.” 

“In de goede tijd gekocht dus?” Vraag ik.  “Jazeker, de prijzen stijgen nu snel. Het is hier nog wel betaalbaar, maar niet meer goedkoop. Maar ja kleine zelfstandige hè, geen pensioen opbouw. Dus dit is mijn pensioen. Maar of ik het verkoop, weet ik niet. Ik ga liever in Nederland, kleiner wonen en hier zeven maanden per jaar wonen. Maar ja, zo denkt mijn vrouw er nog niet over”.  

Dat van de prijzen kunnen we beamen. Het is een beetje niveau Spanje. Campings zijn niet goedkoop. Uit eten nog wel goed te doen, maar verder is dit een zeer Europees land geworden. Wel een land waar je verliefd op kan worden; bergen, zon, zee en strand al is dat wel vaak kiezel. Ik kan de ferryman wel aanvoelen.

We gaan vandaag niet naar Trogir, we zijn er van de week al geweest. Een voormalig fort. Een prachtige oude stad. Met in het centrum de beroemde kathedraal met het portaal van Radovan uit 1240. Ze vermoeden dat de man in de leer is geweest in Frankrijk. Wie in Conques is geweest, zal dat vermoeden bevestigen. Zeer fijn gedetailleerd beeldhouw werk, van adam en Eva tot het leven van Christus tot de alledaagse landbouwseizoenen. De man kon het niet voltooien en daarom is de rest van de kerk veel grover vormgegeven. Tegenover de kerk staat een Venetiaans gerechtshof uit 1471. En daartussenin talloze straatjes met evenzovele terrasjes. We hebben er twee keer heerlijk gegeten. Aan de haven boulevard (de Riva) werden we bovendien getrakteerd op een 3x3 voorstelling. Want naast goed voetballen kunnen Kroaten ook goed basketballen. 

Maar vandaag gaan met een andere ferryman mee want we doen een ander boottochtje. Eentje langs wat eilandjes (Kroatië heeft er meer dan duizend) en we lunchen gegrilde vis en Laus zwemt in de blue lagoon. Zo nemen we afscheid van deze camping want morgen reizen we verder. Een mooie camping, net en schoon sanitair, ruime plaatsen, aan de kust. Even voorbij de camping genoeg privé plekjes om te zwemmen en heel makkelijk, een veerbootje naar Trogir. De camping (Belvedere) is toevallig in 2018 door ASCI onderscheiden als beste camping in Kroatië. Dat trekt zeker klanten wat we verbazen ons over de grote aantallen Nederlanders, Zweden, Denen, Finnen, Fransen, Engelsen en natuurlijk Duitsers. Onze buren uit Zweden hebben drie dagen gereisd met twee kleine kinderen voor ze hier waren. Ze hebben het er blijkbaar voor over. Het is ons ook wel bevallen om wat langer op een camping te staan en van daaruit te ontdekken. We zijn toch wel echte kampeerders. We houden wel van het camping-sfeertje. Maar morgen trekken we dan toch nog een stukje naar het zuiden richting Dubrovnik. Dat willen we deze vakantie ook nog graag bewonderen. 

We zwaaien naar Trogir en naar de ferryman. Hij geeft ons nog wat tips voor het vervolg van de reis. Wij wensen hem een goed pensioen en voor nu een behouden vaart. Ahoy!